Dnia 13.06.2014 r. uczniowie klas młodszych SP Wiśniowa z dużym zainteresowaniem uczestniczyli w spotkaniu profilaktycznym dotyczącym niezwykle ważnego zagadnienia - podstaw udzielania pierwszej pomocy w ramach Programu Edukacyjnego „Ratujemy i uczymy ratować”. Spotkanie prowadziły nauczycielki edukacji wczesnoszkolnej mgr Krystyna Mazur i mgr Marzena Tomera. Nauczycielki posiadają certyfikat ukończenia szkolenia zorganizowanego przez członków Fundacji WOŚP Jerzego Owsiaka i systematycznie od 2008 r. szkolą najmłodszych.
Na spotkaniu były pogadanki oparte na materiale edukacyjnym, scenki dramowe z rekwizytami i ćwiczenia praktyczne na fantomach z udziałem uczniów.
Uczniowie uczyli się najprostszych zasad udzielania pierwszej pomocy: od prawidłowego wezwania pomocy przez telefon, sprawdzenia przytomności, ułożenia w pozycji bocznej, oddechów ratowniczych do resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
Jednym z efektów przeprowadzonych zajęć są wybrane fragmenty wypowiedzi uczniów z poszczególnych klas.
Uczniowie z klasy I a:
• Zajęcia nauczyły mnie, co należy zrobić, gdy stanie się coś złego.
• Przypomniałam sobie numery alarmowe.
• Wiem już, że nie przechodzimy obojętnie obok leżącej osoby.
• Najpierw musimy zadbać o nasze bezpieczeństwo i bezpieczeństwo osoby poszkodowanej.
• Nauczyłem się ustawiać poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej.
• Umiem sprawdzać, czy poszkodowany oddycha.
• Zajęcia nauczyły mnie, że w sytuacji trudnej nie wolno panikować.
• Wiem, że trzeba głośno wołać o pomoc.
• Należy próbować nawiązać kontakt z osobą poszkodowaną.
• Wiem, co należy zrobić, aby pomóc poszkodowanemu.
Uczniowie z klasy I b:
• Ludzkie życie jest bardzo cenne.
• Udzielanie pierwszej pomocy to nasz obowiązek, chociaż mamy tylko 8 lat.
• W każdym domu, w widocznym miejscu powinny być umieszczone numery alarmowe 997, 998, 999, 112.
• W każdym domu powinna być apteczka.
• Nie wolno zostawiać poszkodowanego bez pomocy.
• Trzeba zabezpieczyć miejsce wypadku.
• Trzeba wezwać pomoc, np. zatrzymać nadjeżdżający samochód.
• Wiem, jak wykonać pozycję boczną ustaloną, bo się tego uczyliśmy.
• Gdy dzwonimy po pomoc, to nie wolno panikować i rozłączać się pierwszemu.
• Dzwoniąc mówimy: jak się nazywamy, ile mamy lat, gdzie się znajdujemy, co się stało.
• Wiem o 2 oddechach ratowniczych i 30 uciśnięciach klatki piersiowej.
• Jak wezwiemy pomoc, to czekamy aż karetka przyjedzie, nigdy nie odchodzimy z miejsca wypadku.
Uczniowie z klasy II a:
• Bezpieczeństwo jest bardzo ważne.
• Trzeba pomagać potrzebującym.
• Te zajęcia trzeba zapamiętać na całe życie i pomagać innym.
• Nie można przejść obojętnie obok nieprzytomnego.
• Trzeba wołać o pomoc.
• Jak widzimy kogoś leżącego na ulicy, to trzeba mu pomóc, sprawdzić czy oddycha i zadzwonić na numer 999 lub 112 i ustawić w pozycji bocznej.
• Wiem, jak wezwać pomoc i umiem wykonać 2 oddechy ratownicze i potrafię ucisnąć klatkę piersiową 30 razy.
• Trzeba odchylić brodę od szyi.
• Przed sztucznym oddychaniem, trzeba sprawdzić, czy poszkodowany nie ma czegoś w ustach, jeśli ma, to należy to wyjąć.
• Zapamiętałem, że nie wolno ignorować, jak ktoś potrzebuje pomocy.
• Gdy ktoś leży na chodniku, to trzeba odsunąć wszystkie niebezpieczne rzeczy na bok, aby nikt się nie skaleczył.
Uczniowie z klasy II b:
• Jeśli w wakacje spotkam osobę ranną, to będę wołał o pomoc, a jeśli nikt nie przyjdzie, to zadzwonię pod numer alarmowy 112.
• Trzeba pomóc rannemu.
• Znam ważne numery telefonów 112-numer alarmowy, 999 -pogotowie, 998 – straż pożarna, 997 – policja.
• Jeśli zauważymy, że jakiś człowiek leży, to nie wolno przejść obok tej osoby, tylko należy jej pomóc.
• Trzeba sprawdzić, czy poszkodowana osoba oddycha, a jeśli nie, to trzeba 2 razy wdmuchnąć powietrze i 30 razy ucisnąć klatkę piersiową.
• Jakby ktoś stracił przytomność to trzeba koniecznie zgłosić to dorosłemu, albo zadzwonić pod numer 999.
• Na zajęciach były scenki, np. dzieci były ratownikami z karetki pogotowia.
• Wiem, że nie wolno odkładać słuchawki, gdy rozmawia się z ratownikami.
• Gdy rozmawia się z dyspozytorem, to trzeba powiedzieć, co się stało i odpowiadać na pytania ratownika medycznego.
• Umiem ustawić osobę poszkodowaną na stronę boczną ustaloną.
• Osobę poszkodowaną ustawiamy w pozycji bocznej ustalonej, żeby się np. nie zakrztusiła wymiotami.
• Wiem, że trzeba zachować spokój, gdy stanie się coś złego.
Uczniowie z klasy III a:
• Na spotkaniu dużo się nauczyłem i wiem, że nie należy bać się udzielania pierwszej pomocy.
• Pierwsza pomoc jest bardzo ważna. Trzeba wiedzieć, że jeśli wykonuje się oddechy ratownicze, to tylko 2 razy, a potem od razu 30 uciśnięć klatki piersiowej.
• Gdy 2 oddechy ratownicze i 30 uciśnięć nie pomogło, to ponownie robimy to jeszcze raz, aż do skutku.
• Zajęcia z pierwszej pomocy były bardzo pouczające.
• Gdy widzisz człowieka, który zemdlał – pomóż mu.
• Było wiele różnych zadań do wykonania przez dzieci, między innymi ćwiczenia na fantomach, ustawianie w pozycji bocznej ustalonej.
• To spotkanie uważam za mądre i ciekawe.
• Najpierw panie demonstrowały jak udzielać pierwszej pomocy, a potem dzieci próbowały swoich sił.
• Dowiedziałem się, że jak nie wiem co robić, jak pomóc, to mogę zadzwonić pod numer 999.
• Po wypadku, jak się da, trzeba przenieść osobę w bezpieczne miejsce.
• Wielu uczniów uczestniczyło w zajęciach na korytarzu szkoły.
• Wiem, że nie wolno dać nieprzytomnemu wody do picia, bo się zakrztusi.
• Trzeba wdmuchnąć powietrze do ust poszkodowanego zatykając jego nos i mocno przyciskać klatkę piersiową.
• Zostajemy przy osobie, która zemdlała, aż do przybycia karetki.
• Myślę, że trzeba pomagać.
Uczniowie z klasy III b:
• Ja z zajęć pierwszej pomocy zapamiętałem, że trzeba najpierw zadbać o bezpieczeństwo osoby poszkodowanej, sprawdzić, czy osoba jest przytomna, wezwać pomoc, zadzwonić pod numer 112 lub 999, zrobić sztuczne oddychanie, jeśli jest potrzebne i ułożyć osobę w pozycji bocznej i ciągle kontrolować oddech.
• Ja z zajęć zapamiętałam, że trzeba pomóc każdemu potrzebującemu.
• Wzywam pomocy głośno wołając „Ratunku, pomocy”, albo dzwonię pod numery 112, 999, 998, 997.
• Trzeba zachować spokój.
• Aby sprawdzić, czy osoba którą ratuję, oddycha, nachylam się nad nią policzkiem, obserwuję klatkę piersiową, czy się podnosi i liczę do 10.
• Wiem, że gdy jakaś osoba zesłabnie, to muszę nawiązać z nią kontakt, np. wołam „Halo, słyszysz mnie? Halo?!”, jeśli poszkodowany nie reaguje, zawiadamiam jakąś osobę dorosłą.
• Zanim wezwiemy pomoc, trzeba sprawdzić, czy osoba poszkodowana oddycha.
• Gdy dzwonię pod numer 112, to muszę powiedzieć, jak się nazywam, ile mam lat, co się stało, gdzie się znajduję /podaję punkty orientacyjne/.
• Sztuczne oddychanie, to 2 oddechy ratownicze, czyli 2 wdmuchnięcia powietrza do ust poszkodowanego oraz 30 uciśnięć klatki piersiowej.
• Gdy poszkodowany ma np. gumę do żucia, to muszę ją usunąć.
• Nie mogę odejść od osoby, którą ratuję, muszę czekać na pogotowie.
• Udzielam pierwszej pomocy aż do przyjazdu specjalnych służb ratunkowych.
Uczymy się nie dla szkoły lecz dla życia.
Seneka
